Mykonos by night!

Μπράβοι, κτήνη, α-νόητα όντα σκοτώσαν στη Μύκονο τουρίστα, επειδή -λένε οι ίδιοι- έκλεψε μια τσάντα από bar.

Ως γνωστόν κάτι τέτοιο τιμωρείται με ξυλοδαρμό έως θανάτου.

Eπισκέπτες του νησιού (ντόπιους δε γνωρίζει το blog) κάνουν λόγο για συνήθη πρακτική, των εκεί μπράβων, κτηνών, α-νόητων όντων, τον ξυλοδαρμό. Όχι βέβαια ότι αυτά συμβαίνουν μόνο στη Μύκονο. Ελάχιστοι πρέπει να είναι όσοι δεν έχουν γίνει μάρτυρες κάποιου τέτοιου σκηνικού σε νυχτερινά μαγαζιά σε όλη την Ελλάδα.

Μέσα σ' όλα αυτά η τηλεόραση ανακαλύπτει, προκειμένου να κανιβαλίσει για ακόμα μια φορά, το πρόβλημα των πορτιέρηδων. Τέτοια έκπληξη και αναστάτωση μόνο με την ανακάλυψη του τροχού πρέπει να είχε να ξαναζήσει η ανθρωπότητα.

Τώρα ανακάλυψαν δηλαδή ότι εκχωρείται σε αυτά τα βλακώδη, απαίδευτα και ανεκπαίδευτα σ' αυτό που κάνουν άτομα, μια εξουσία την οποία είναι αδύνατο να διαχειριστούν. Γιατί όταν καλείσαι να αντιμετωπίσεις δύσκολες καταστάσεις (μεθυσμένοι, μαστουρωμένοι) με μοναδικό μέσο τη σωματική σου διάπλαση, πρέπει να είσαι και εκπαιδευμένος για να το κάνεις σωστά.

Και πάλι όμως αυτοί που φταίνε στο μεγαλύτερο βαθμό δεν είναι οι ίδιοι οι μπράβοι, κτήνη, α-νόητα όντα. Αυτοί φανταστείτε ότι στη ζωή τους δεν είναι ικανοί να κάνουν τίποτα άλλο από το να βαράνε, οπότε το να περιμένουμε να συμπεριφερθούν ορθά και λογικά είναι μάταιο.

Αυτοί που έχουν τη μεγαλύτερη ευθύνη είναι οι ιδιοκτήτες των μαγαζιών που τους εκχωρούν αυτή την εξουσία, η αστυνομία που αφήνει αυτά τα άτομα να δρουν ανεξέλεγκτα (με εξαίρεση την Πάτρα πριν κανά χρόνο αν δεν κάνω λάθος) και φυσικά η πολιτική ηγεσία που, όπως και η τηλεόραση, τώρα ανακάλυψε το συγκεκριμένο πρόβλημα. Μάταια βγαίνει ο ηλιοκαμμένος ζεν πρεμιέ Αρούλης "πυκνννοί καπνννοί" Σπηλιωτόπουλος και κάνει δηλώσεις προκειμένου να σώσει την τιμή και την υπόληψη του ελληνικού τουρισμού. Τη ζωή του παλικαριού δε μπορεί να τη σώσει, οπότε ας το βουλώσει και ας ζήσει το μύθο του.

Έτσι κι αλλιώς τώρα προέκυψε ο ψυχασθενής με το μαχαίρι στη Σαντορίνη, οπότε η υπόθεση της Μυκόνου 1-2 μέρες θα ακούγεται ακόμα. Θα τη ξαναθυμηθούμε στο επόμενο θύμα...