Φτιάχνεται με τα παρακάτω υλικά σε μεγάλες δόσεις: μουσική, videos, sports, gossips, media, booze, όπλα, sex, drugs και οτιδήποτε τέλος πάντων έχει αξία σε αυτό τον κόσμο...

Σάββατο 13 Ιουνίου 2009

Synch Festival-Day 1

Συνοπτικά για την πρώτη μέρα του Synch, γιατί δεν την παλεύουμε και πολύ για μακροσκελείς αναλύσεις.

Jazzanova: ψιλοβαρετοί,όχι ότι περιμέναμε κάτι διαφορετικό βέβαια. Για την ώρα που παίξανε πάντως λειτούργησαν ως ένα καλό μουσικό χαλί για να βρεις τους γνωστούς σου και να πιεις τις πρώτες μπύρες.

Ebony Bones: Πολύχρωμη σκηνική παρουσία, πολύς χορός, πολύ καλή επικοινωνία με το κοινό, ευχάριστο live γενικά.

Florence (της Αραβίας) and the Machine: Από μακριά αυτά που πρόλαβα να τσεκάρω, γιατί έμεινα στη μέση της διαδρομής ώστε να προλάβω τους Fujiya Miyagi στην άλλη σκηνή, ήταν η όμορφη παρουσία της που γέμιζε τη σκηνή και η πάρα πολύ καλή της, a la Cat Power (credit to Helen), φωνή (με αυτή τη σειρά). Να δούμε πώς και αν θα καταφέρει να ξεφύγει από το να θεωρείται ως μια ακόμα "καλή φωνή". Μέχρι στιγμής πάντως για τα βρετανικά media μια χαρά τα έχει καταφέρει.
Fujiya Miyagi: Απολαυστικοί, καταπληκτικό μπάσο, μεγάλη ανταπόκριση του κοινού, κολληματικά visuals για φόντο, λίγη περισσότερη ένταση την θέλαμε, vanilla, strawberry...
Friendly Fires: Οι Fujiya Miyagi ήταν το καλύτερο live της μέρας σε ό,τι αφορά το καθαρά μουσικό κομμάτι (χωρίς να έχω δει βέβαια Tortoise), οι Friendly Fires ήταν μακράν το καλύτερο live σε σκηνική παρουσία. Ασταμάτητος χoρός από έναν χαρισματικό frontman, περισσότερη κιθάρα απ' ό,τι στο άλμπουμ και οι Friendly Fires είναι μια μπάντα που στα live απογειώνεται. Και ποιος ξέρει, ίσως μια μέρα ζήσουμε στο Παρίσι.



Μετά τους Friendly Fires τέλειωσε για εμάς το Synch ως προς το καλλιτεχνικό του μέρος, καθότι Παρασκευή-μέρα εργασίας και δεν αντέχαμε άλλο στο όρθιο. Ξεκίνησε όμως το άλλο μέρος του festival εξίσου απολαυστικό και αναζωογονητικό, αυτό του αράγματος στα πεζούλια της Τεχνόπολης, του συναπαντήματος με ένα κάρο γνωστούς, η κουβεντούλα και όλα αυτά τα ωραία που συμβαίνουν Synch και το κάνουν τόσο ξεχωριστό. Όλο αυτό διήρκεσε κανά δίωρο και βάλε, 2-3 dj sets που προσπαθήσαμε δεν υπερνίκησαν την κούραση και το χαλάρωμα που είχε προηγηθεί κι έτσι σιγά σιγά την καληνυχτίσαμε την πρώτη μέρα του Synch.

Υ.Γ.1 : H Florence εθεάθη κόκαλο στους Friendly Fires και μάλιστα τόσο πολύ που όταν ετοιμαζόμασταν να της πούμε να βγούμε μαζί φωτογραφία, με κάποιον χαριεντίστηκε αλλά σαβουρώθηκε και στη συνέχεια πήρε την άγουσα για τα αποδυτήρια.

Υ.Γ.2: Πολύ cool ο τραγουδιστής των Exposed by Observers, Rasmio, ο οποίος ακούγοντας μας σε ένα πηγαδάκι να λέμε καλά λόγια για την εμφάνισή τους ως support στη συναυλία των Horrors, ήρθε και μας ευχαρίστησε.

Αυτά από την πρώτη μέρα λοιπόν.

3 σχόλια:

eleni είπε...

one day we're gonna live in Paris!
agaphmeno meros kai tragoudi alla to epaiksan ligo ksenerwta...
kourasthka apo tis sunaulies! meta to primavera den exoume katsei ka8olou! ena cinema, ena faghto, ena kati vre aderfe! mas exei faei h or8ostasia kai h mpura! kai sunepws h ateleiwth anamonh sta WC!

nikisot είπε...

gia tous friendly fires lyph8hka pou den hr8a
alla den eimai kai o Wnashs pia

ginsonic είπε...

@eleni: e,oxi kai kourash apo tis synavlies!!!to paris oxi mono 3enerwta to epai3an alla kai miso..ton efage o xoros kai den tou ebgainan oi anases mallon.

@moodygirl: re ama erxosoun standar 8a ebriskes tropo na mpeis.se anti8esh me alles xronies fetos epai3e arketo tzampatziliki.